पांच आंकडानी पगारदार भारतीय नारी Gujarati Kavita By Naresh K. Dodia

पांच आंकडानी पगारदार भारतीय नारी Gujarati Kavita By Naresh K. Dodia

पांच आंकडानी पगारदार भारतीय नारी

वहेली सवारे पांच वाग्ये उठी जाय छे

उठीने भगवान याद कर्यां पहेला ए

…आखा दिवसमां जे कार्य करवाना छे ए याद करे छे

अचानक एने याद आवे छे

आजे कामवाळी नथी आववानी

वोंशीग मशीन खराब छे

गइ कालना कपडा धोवानां बाकी छे

छ वाग्या सुधीमां वासण अने कपडा

धोवानुं उतावळे आटोपी नाखे छे

परसेवाथी रेबझेब कपाळ लुछीने

विखरायेला वाळने रब्बरबेंडथी बांधे छे

सवारनी ताजी हवामां योगा अने हळवी कसरत करे छे

योगा-कसरत पुरी थतां एनां बाळकोने स्कुम माटे तैयार करे छे

बाळकोने फटाफट तैयार करीने रसोडा तरफ वळे छे

बाळको माटे नास्तो बनावीने लंचबोकस पेक करे छे

पोताना बाळकोने ए टु व्हिलर वाहनमां स्कुले मुकवा जाय छे

रस्तामां बच्चाओ एमनां माटे शुं लइ आववानुं मम्मीने कहे छे

ओफिसनां पेडींगवर्कथी चितिंत मम्मी बच्चानी वातोने मगजना

एक खुणे साचवीने मुकी दे छे

स्कुलथी पाछा आवीने घडीयाळमां जोयुं साडासातनो समय छे

पति,सासुं अने देवर माटे नास्तो बनाववा फरी रसोडामां जाय छे

घडीयाळमां समय जोता जोतां फटाफट टेबल पर नास्तो पिरसे छे

ए पण फटाफट पोतानो नास्तो पुरो करे छे,घडीयाल हसतां

मुखे एने आठ वाग्यानो समय बतावे छे

अने ए बाथरूम तरफ रवाना थाय छे

झटपट स्नानविधि पूरी करीने पोताना बेडरूमना वोर्डसामे गोठवाय जाय छे

ड्रेस अने साडीऑनी हारमाळा वच्चे शुं पहेरवुं ए विचारे चडे छे

आधुनिका देखावा माटे जिन्स अने टोप पर पंसदगी उतारे छे

कोलेजमां जेना रूपनी चर्चा थती ए रूपगर्विता,पोताना रूपने

अकबंध सचवायेलुं जोइने अरिसामां पोतानां प्रतिबिंब सामे

मस्तीथी आंख मिचकारे छे.अमस्तुं एनाथी हसाय जाय छे

एना मित्रनो एस एम एस याद आवी जाय छे.

एक हाथमां ब्रान्डेव वोच,बीजा हाथमां ट्रेंडी ब्रेसलेट

बंने आंखोमां काजलनी पतली लाइने खेंचे छे

होठो पर लाइट सेडनी लिपस्टिक लगाडे छे

इम्पोर्टेड परफ्युम छांटीने पगमा ब्रान्डेड चप्प्ल पहेरे छे

एनी पोतानी कारमां ओफिस जवा माटे नीकळे छे

घडीयालमा जोयुं तो सवारनां नव वाग्यानो समय छे

गुड मोर्निगनो राबेता मूजब गमतो एस एम एस आवे छे

साडानव वाग्ये ओफिस पहोंचे छे,

गइ कालना पेडींगवर्कने फटाफट पुरा करे छे

समय सवारनां अग्यार वाग्यानो धडीयाळ बतावे छे

ओफिसमां बोसनुं आगमन थयुं,

थोडी वारमां बोसनो बुलावो मेडमने आवे छे

नवाकाम माटे एना पर पंसदगी उतारे छे

कारण-ओफिसनी सिनियर अने जवाबदार व्यकित तरीके गणनां थती हती

कंपनीनी सौथी वधुं विश्वाशुं तरीके एनी छाप अकबंध हती

नवु काम हाथमां लइने पोतानी केबिनमां कोम्पयुटर सामे गोठवाय छे

ओफिसनुं काम,फेसबुक,मित्रोनां फोन,मेसेन्जर-आ बधाने पुरतो न्याय आपे छे

घडीयालमां समय बतावे छे बपोरनां एक वाग्याने त्रीस मिनिट .

मेंम टिफिनबोकस खोले छे,ओफिसनी अन्य छोकरीओ केबिनमां आवे छे

ओफिसमां लाडकु स्थान धरावतां,मेम साथे छोकरी जमता जमतां

हसी-मजाक अने सुख-दुखनी वातो करे छे,त्यारे आधुनिका जेवी

लागती मानूनीओमांथी मध्यमवर्गनी गृहिणीनी झांखी थती हती

एक अल्लड छोकरी जतां जतां कहेती गइ,”मेम,आजे मस्त लागो छोने कांइ.”

मेम मनमां मलकी गया,फरी पेला फ्रेन्डनो एस एम एस याद आवी गयो.

बे वाग्याने त्रीस मिनिटे बधा फरी पोतपोताना कामे वळगी जाय छे

वच्चे समय काढीने पोताना छोकराओ साथे वातो करी ले छे

वच्चे वच्चे खास मित्रो साथे चेट करी ले छे,

फेसबुकमां मित्रोनी पोस्ट पर कोमेन्ट मुके छे

बोसे सोपेलुं कामु पुरुं थतां बोसनी केबिन तरफ वळे छे

काम पुरुं थयानी जवाबदारी व्यवस्थित पुरी करी एनो संतोष

बोसनी केबिननी बहार नीकळती वखते चहेरा पर देखाय आवे छे

समय बतावे छे सांजना साडापांच वाग्यानो,

कोम्पयुटर ओफ करतां पहेला मित्रो पासेथी “हुं जांउ”नी मंजुरी मेळवे छे

मित्रोथी छुटा पडवानो रंज चहेरा पर स्पष्ट देखाइ आवे छे

ओफिसथी नीकळीने स्टेसनरीनी दुकानेथी बच्चानी बधी वस्तुंओ खरीदे छे

रस्तामां शाक मार्केटमांथी शाक-बकालुं खरीदे छे,अन्य परचुरण वस्तुं खरीदे छे

समय छे सांजनां छ वाग्यानो,फटाफट कपडा बदलीने जिममां जवा नीकळे छे

जिममांथी धरे आवे छे,घरनी धडीयाल थाकेली हालतमां सातनो समय बतावे छे

फरी कपडा बदलावीने ए रसोडा तरफ वळे छे,

घरनां बधाने भावती वानगी बनावे छे

बधी वानगीओ डाइनिंग टेबल पर गोठवे छे

बधाने जमाडीने ए जमवा बेसे छे

पण आ शुं!जे बधाने भावे छे ए वानगी मेमने नथी भावती

बे रोटली केरीनां छुंदा साथे खाइ ले छे

टेबल परनां बधा वासणॉ उपाडीने फटाफट साफ करी नांखे छे

एक खुणामां प्लास्टीकनां टबमां आजना उतारेला कपडा जुवे छे

कपडानो ढग जोइने एक उनो निसासो नांखे छे

वोंशींग मशीन खराब छे ए याद आवे छे

कपडा भरेलुं टब उठावी चोकडी तरफ वळे छे

चोकडीमां नदी काठे गामडानी स्त्रीनी याद अपावे ए रीते

कपडाने घोकाथी धोती हती,

पांच आंकडानी पगारदार एक गुजराती नारी

(नरेश के.डॉडीया)

————————–
પાંચ આંકડાની પગારદાર ભારતીય નારી
વહેલી સવારે પાંચ વાગ્યે ઉઠી જાય છે
ઉઠીને ભગવાન યાદ કર્યાં પહેલા એ
…આખા દિવસમાં જે કાર્ય કરવાના છે એ યાદ કરે છે

અચાનક એને યાદ આવે છે
આજે કામવાળી નથી આવવાની
વોંશીગ મશીન ખરાબ છે
ગઇ કાલના કપડા ધોવાનાં બાકી છે
છ વાગ્યા સુધીમાં વાસણ અને કપડા
ધોવાનું ઉતાવળે આટોપી નાખે છે
પરસેવાથી રેબઝેબ કપાળ લુછીને
વિખરાયેલા વાળને રબ્બરબેંડથી બાંધે છે
સવારની તાજી હવામાં યોગા અને હળવી કસરત કરે છે
યોગા-કસરત પુરી થતાં એનાં બાળકોને સ્કુમ માટે તૈયાર કરે છે
બાળકોને ફટાફટ તૈયાર કરીને રસોડા તરફ વળે છે
બાળકો માટે નાસ્તો બનાવીને લંચબોકસ પેક કરે છે
પોતાના બાળકોને એ ટુ વ્હિલર વાહનમાં સ્કુલે મુકવા જાય છે
રસ્તામાં બચ્ચાઓ એમનાં માટે શું લઇ આવવાનું મમ્મીને કહે છે
ઓફિસનાં પેડીંગવર્કથી ચિતિંત મમ્મી બચ્ચાની વાતોને મગજના
એક ખુણે સાચવીને મુકી દે છે
સ્કુલથી પાછા આવીને ઘડીયાળમાં જોયું સાડાસાતનો સમય છે
પતિ,સાસું અને દેવર માટે નાસ્તો બનાવવા ફરી રસોડામાં જાય છે
ઘડીયાળમાં સમય જોતા જોતાં ફટાફટ ટેબલ પર નાસ્તો પિરસે છે
એ પણ ફટાફટ પોતાનો નાસ્તો પુરો કરે છે,ઘડીયાલ હસતાં
મુખે એને આઠ વાગ્યાનો સમય બતાવે છે
અને એ બાથરૂમ તરફ રવાના થાય છે
ઝટપટ સ્નાનવિધિ પૂરી કરીને પોતાના બેડરૂમના વોર્ડસામે ગોઠવાય જાય છે
ડ્રેસ અને સાડીઑની હારમાળા વચ્ચે શું પહેરવું એ વિચારે ચડે છે
આધુનિકા દેખાવા માટે જિન્સ અને ટોપ પર પંસદગી ઉતારે છે
કોલેજમાં જેના રૂપની ચર્ચા થતી એ રૂપગર્વિતા,પોતાના રૂપને
અકબંધ સચવાયેલું જોઇને અરિસામાં પોતાનાં પ્રતિબિંબ સામે
મસ્તીથી આંખ મિચકારે છે.અમસ્તું એનાથી હસાય જાય છે
એના મિત્રનો એસ એમ એસ યાદ આવી જાય છે.
એક હાથમાં બ્રાન્ડેવ વોચ,બીજા હાથમાં ટ્રેંડી બ્રેસલેટ
બંને આંખોમાં કાજલની પતલી લાઇને ખેંચે છે
હોઠો પર લાઇટ સેડની લિપસ્ટિક લગાડે છે
ઇમ્પોર્ટેડ પરફ્યુમ છાંટીને પગમા બ્રાન્ડેડ ચપ્પ્લ પહેરે છે
એની પોતાની કારમાં ઓફિસ જવા માટે નીકળે છે
ઘડીયાલમા જોયું તો સવારનાં નવ વાગ્યાનો સમય છે
ગુડ મોર્નિગનો રાબેતા મૂજબ ગમતો એસ એમ એસ આવે છે
સાડાનવ વાગ્યે ઓફિસ પહોંચે છે,
ગઇ કાલના પેડીંગવર્કને ફટાફટ પુરા કરે છે
સમય સવારનાં અગ્યાર વાગ્યાનો ધડીયાળ બતાવે છે
ઓફિસમાં બોસનું આગમન થયું,
થોડી વારમાં બોસનો બુલાવો મેડમને આવે છે
નવાકામ માટે એના પર પંસદગી ઉતારે છે
કારણ-ઓફિસની સિનિયર અને જવાબદાર વ્યકિત તરીકે ગણનાં થતી હતી
કંપનીની સૌથી વધું વિશ્વાશું તરીકે એની છાપ અકબંધ હતી
નવુ કામ હાથમાં લઇને પોતાની કેબિનમાં કોમ્પયુટર સામે ગોઠવાય છે
ઓફિસનું કામ,ફેસબુક,મિત્રોનાં ફોન,મેસેન્જર-આ બધાને પુરતો ન્યાય આપે છે
ઘડીયાલમાં સમય બતાવે છે બપોરનાં એક વાગ્યાને ત્રીસ મિનિટ .
મેંમ ટિફિનબોકસ ખોલે છે,ઓફિસની અન્ય છોકરીઓ કેબિનમાં આવે છે
ઓફિસમાં લાડકુ સ્થાન ધરાવતાં,મેમ સાથે છોકરી જમતા જમતાં
હસી-મજાક અને સુખ-દુખની વાતો કરે છે,ત્યારે આધુનિકા જેવી
લાગતી માનૂનીઓમાંથી મધ્યમવર્ગની ગૃહિણીની ઝાંખી થતી હતી
એક અલ્લડ છોકરી જતાં જતાં કહેતી ગઇ,”મેમ,આજે મસ્ત લાગો છોને કાંઇ.”
મેમ મનમાં મલકી ગયા,ફરી પેલા ફ્રેન્ડનો એસ એમ એસ યાદ આવી ગયો.
બે વાગ્યાને ત્રીસ મિનિટે બધા ફરી પોતપોતાના કામે વળગી જાય છે
વચ્ચે સમય કાઢીને પોતાના છોકરાઓ સાથે વાતો કરી લે છે
વચ્ચે વચ્ચે ખાસ મિત્રો સાથે ચેટ કરી લે છે,
ફેસબુકમાં મિત્રોની પોસ્ટ પર કોમેન્ટ મુકે છે
બોસે સોપેલું કામુ પુરું થતાં બોસની કેબિન તરફ વળે છે
કામ પુરું થયાની જવાબદારી વ્યવસ્થિત પુરી કરી એનો સંતોષ
બોસની કેબિનની બહાર નીકળતી વખતે ચહેરા પર દેખાય આવે છે
સમય બતાવે છે સાંજના સાડાપાંચ વાગ્યાનો,
કોમ્પયુટર ઓફ કરતાં પહેલા મિત્રો પાસેથી “હું જાંઉ”ની મંજુરી મેળવે છે
મિત્રોથી છુટા પડવાનો રંજ ચહેરા પર સ્પષ્ટ દેખાઇ આવે છે
ઓફિસથી નીકળીને સ્ટેસનરીની દુકાનેથી બચ્ચાની બધી વસ્તુંઓ ખરીદે છે
રસ્તામાં શાક માર્કેટમાંથી શાક-બકાલું ખરીદે છે,અન્ય પરચુરણ વસ્તું ખરીદે છે
સમય છે સાંજનાં છ વાગ્યાનો,ફટાફટ કપડા બદલીને જિમમાં જવા નીકળે છે
જિમમાંથી ધરે આવે છે,ઘરની ધડીયાલ થાકેલી હાલતમાં સાતનો સમય બતાવે છે
ફરી કપડા બદલાવીને એ રસોડા તરફ વળે છે,
ઘરનાં બધાને ભાવતી વાનગી બનાવે છે
બધી વાનગીઓ ડાઇનિંગ ટેબલ પર ગોઠવે છે
બધાને જમાડીને એ જમવા બેસે છે
પણ આ શું!જે બધાને ભાવે છે એ વાનગી મેમને નથી ભાવતી
બે રોટલી કેરીનાં છુંદા સાથે ખાઇ લે છે
ટેબલ પરનાં બધા વાસણૉ ઉપાડીને ફટાફટ સાફ કરી નાંખે છે
એક ખુણામાં પ્લાસ્ટીકનાં ટબમાં આજના ઉતારેલા કપડા જુવે છે
કપડાનો ઢગ જોઇને એક ઉનો નિસાસો નાંખે છે
વોંશીંગ મશીન ખરાબ છે એ યાદ આવે છે
કપડા ભરેલું ટબ ઉઠાવી ચોકડી તરફ વળે છે
ચોકડીમાં નદી કાઠે ગામડાની સ્ત્રીની યાદ અપાવે એ રીતે
કપડાને ઘોકાથી ધોતી હતી,
પાંચ આંકડાની પગારદાર એક ગુજરાતી નારી

(નરેશ કે.ડૉડીયા)

Advertisement