आ चटानो जाणे के घेरी कथ्थइ रंगनी लांबी चादर Gujarati Kavita By Naresh K. Dodia
![]() |
आ चटानो जाणे के घेरी कथ्थइ रंगनी लांबी चादर Gujarati Kavita By Naresh K. Dodia |
आ चटानो जाणे के
घेरी कथ्थइ रंगनी लांबी चादर
ओढीने नीकळेली आ पृथ्वी जाणे के
कोइ रणनी युवान साम्राज्ञी
होवानी प्रतिति करावे छे..
आ चटानो जाणे के
सदा सूर्यना तापने झेलती
पृथ्वीनी ढाल
आ चटानो जाणे के कोइ
गर्वीली मानूनुना ओगळेला अहमनुं
समसमीने जामी जवुं
आ चटानो जाणे के
कोइ बळुका योध्धानो फाटाफाट थतो
पहोळॉ सीनो
आ चटानो जाणे के
लोहीझाण करतां कोइ माणसना
बरछटपणानो सखत आभास
आ चटानो जाणे के
करोडॉ वर्षोथी प्रेमीओने आंसुओनुं
मिश्रण माटी साथे जामी जवुं
आ चटानो जाणे के
लाखो वर्षोनो योध्धाओना युध्धमां
वही गयेला लोहीनो माटी साथे
जामी गयेलो इतिहास
आ चटानो जाणे के
सदीओथी मुंगी संवेदनाओने
झीली ना शकाय एनी एवी
चामडीनी सख्तायनी प्रतिति
आ चटानो जाणे के
सतत कृपणॉने पोतानी नबळाइ जतावीने
पोतानी जातने सामे चालीने
तोडावानुं बरछट आहवान
आ चटानो जाणे के
अभिमन्युंनां सात कोठा जेम
सात धरातलने पोतानी
नीचे छुपावी बेठेलु नाळियेर जेवुं
उपरथी सखत अने अंदरथी मुलायम आवरण
आ चटानो जाणे के
कविओ जेने पथ्थर दिल कहे छे
एनी अंदर एक जीवन धबके छे
एनी सतत प्रतिति करावतुं मुक अभियान
आ चटानो एटले मारा होवापणाने
सतत ओगाळी नाखवानुं नक्कर आहवान
- नरेश के. डॉडीया
આ ચટાનો જાણે કે
ઘેરી કથ્થઇ રંગની લાંબી ચાદર
ઓઢીને નીકળેલી આ પૃથ્વી જાણે કે
કોઇ રણની યુવાન સામ્રાજ્ઞી
હોવાની પ્રતિતિ કરાવે છે..
આ ચટાનો જાણે કે
સદા સૂર્યના તાપને ઝેલતી
પૃથ્વીની ઢાલ
આ ચટાનો જાણે કે કોઇ
ગર્વીલી માનૂનુના ઓગળેલા અહમનું
સમસમીને જામી જવું
આ ચટાનો જાણે કે
કોઇ બળુકા યોધ્ધાનો ફાટાફાટ થતો
પહોળૉ સીનો
આ ચટાનો જાણે કે
લોહીઝાણ કરતાં કોઇ માણસના
બરછટપણાનો સખત આભાસ
આ ચટાનો જાણે કે
કરોડૉ વર્ષોથી પ્રેમીઓને આંસુઓનું
મિશ્રણ માટી સાથે જામી જવું
આ ચટાનો જાણે કે
લાખો વર્ષોનો યોધ્ધાઓના યુધ્ધમાં
વહી ગયેલા લોહીનો માટી સાથે
જામી ગયેલો ઇતિહાસ
આ ચટાનો જાણે કે
સદીઓથી મુંગી સંવેદનાઓને
ઝીલી ના શકાય એની એવી
ચામડીની સખ્તાયની પ્રતિતિ
આ ચટાનો જાણે કે
સતત કૃપણૉને પોતાની નબળાઇ જતાવીને
પોતાની જાતને સામે ચાલીને
તોડાવાનું બરછટ આહવાન
આ ચટાનો જાણે કે
અભિમન્યુંનાં સાત કોઠા જેમ
સાત ધરાતલને પોતાની
નીચે છુપાવી બેઠેલુ નાળિયેર જેવું
ઉપરથી સખત અને અંદરથી મુલાયમ આવરણ
આ ચટાનો જાણે કે
કવિઓ જેને પથ્થર દિલ કહે છે
એની અંદર એક જીવન ધબકે છે
એની સતત પ્રતિતિ કરાવતું મુક અભિયાન
આ ચટાનો એટલે મારા હોવાપણાને
સતત ઓગાળી નાખવાનું નક્કર આહવાન
- નરેશ કે. ડૉડીયા
Labels:
Gujarati Kavita
No comments:
Post a Comment